حاملگی و زایمان عاملی است که سبب تخریب شکل و ساختار و فرم طبیعی و زیبای شکم در خانمها میگردد. بعد از زایمان عموما شلی جداره شکم، افتادگی پوست و ایجاد ترک و نیز باز بودن و فاصله گرفتن عضلات شکم از یکدیگر (Diastasis Recti) رخ میدهد. عموما خانومها از وضعیت ایجاد شده ناخرسند هستند. برای رفع این نقیصه میتوان جراحی زیبایی لازم بر اساس شرایط بیمار انجام داد که شامل جراحیهای سبک تا جراحی های بسیار بزرگ می شوند.
علاوه بر آن که توقعات بیمار باید منطقی باشد موفقیت در عمل به فاکتورهایی مانند کیفیت پوست، وزن، بیماریهای جانبی(مانند دیابت)، ورزش و... بستگی دارد.
انتخاب جراحی بر اساس شرایط خاص هر بیمار فرق میکند. مثلا ممکن است بیماری که فقط تجمع چربی مختصری در پایین شکم دارد با روش های مختلف لیپوساکشن مشکلش را حل نمود. این روش ها از جمله لیپوساکشن معمولی، لیپوساکشن بهمراه لیزر (Laser Assisted Liposuction)، لیپوساکشن + التراسوند یا لیپوساکشن های مکانیکی مثل لیپوماتیک یا لیپوساکشن های با کمک آب مانند واترجت و غیره همه یک خاصیت دارند و خیلی مزیتی بر یکدیگر نیز ندارند. برخلاف تبلیغاتی که رایج است و انجام میشود، هر کدام از ملحقاتی که به لیپوساکشن اضافه می گردد نه تنها عارضه هایشان کمتر از لیپوساکشن نیست بلکه عوارض لیپوساکشن با عوارض مثلا ضربات مکانیکی در لیپوماتیک یا عوارض لیزر در LAL جمع می شود و مجموعا عارضه ها از لیپوساکشن تنها، بیشتر است نه کمتر.
در اکثر موارد این بیماران جراحی باز لازم دارند و همیشه جراحی باز با لیپوساکشن توام است و امروزه لیپوابدومینوپلاستی lipoabdominoplasty از تکنیکهای برتر در این زمینه است که نتایج بهتر و عارضه کمتری دارد.
در بسیاری از این موارد بیماران جراحیهای شکم با اضافه وزن زیاد و BMI بالاتر از 25 یا 30 مراجعه می کنند که این بیماران نیاز به کاهش وزن به کمک ورزش و تغذیه و یا حتی با جراحی لاغری Bariatric Surgery دارند که وقتی کاهش وزن اتفاق افتد آن موقع آماده عمل جراحی آبدومینوپلاستی متناسب با نیاز بیمار می شوند.
اعمال جراحی باز شکم عموما وقتی قابل انجام هستند که بیمار دیگر قرار نیست حاملگی یا زایمانی داشته باشد.